Yürümenin Felsefesi

“İnsan kendini sevmeyi yeniden öğrenebilmek için uzun mu uzun yol tepmelidir.” Yürümenin Felsefesi (Frédéric Gros)

Yürümek bir nevi meditasyondur ve bireylere kendi yaşamlarının baskılarından arınma ve benlikleriyle yeniden bağ kurma fırsatı verir. Yürüdükçe, günlük hayatın her çeşit koşturmacasından uzaklaşır ve düşünce ve duygularımızla meşgul oluruz. Bu tercih edilmiş bir yalnızlık halidir ve her insanın buna ihtiyacı olduğu halde çoğu zaman gerçekleştiremediğimiz bir eylem olarak kalır. Bu yalnızlık, kişinin kendini daha derinden anlamasına yol açar.

Yürüme, modern dünyanın hızına ve durmazlığına karşıt olarak yavaş ve kasıtlıdır. Yürümenin yavaş temposunu benimseyerek, varış noktasından ziyade yolculuğun kendisini takdir etmeyi öğreniriz. Sürece odaklanmak, sonucu değil, sabrı ve kabullenmeyi öğretir.