Vincent van Gogh ve Doğaya Duyduğu Büyük Sevgi Üzerine
Vincent’ın doğa sevgisi yoktan var olmadı. Gençliğinde, doğduğu köy olan Zundert yakınlarındaki tarlalarda ve ormanlarda uzun uzun yürüyüşler yaptı. Yaşam boyu gelen doğa sevgisini burada, Brabant kırsalında başladı.
Vincent’ın sanatının da doğayla ayrılmaz bir şekilde bağlantılı hale gelmesi şaşırtıcı değil. Hiçbir yerde açık havada olduğu kadar ilham, huzur ve teselli bulamamıştı. İşte bununla ilgili söylediği bazı alıntılar;
– “… bana öyle geliyor ki doğa, hastalığın mutlak bir kötülükten ziyade bizi tekrar ayağa kaldırmanın, bizi iyileştirmenin bir yolu olduğunu görüyor.”
– “… doğaya ve işime karşı sevgi duymuyorsam mutsuz olurdum.”
– “Her zaman çok yürümeye ve doğayı sevmeye devam edin, çünkü sanatı gitgide daha iyi anlamayı öğrenmenin gerçek yolu budur.”
– “Dinlenmesi gereken ressamların dili değil, doğanın dilidir.”
– “Hareket halindeyken yeni bir nesnem var, göz alabildiğine yeşil ve sarı alanlar, zaten iki kez çizdim ve resim olarak yeniden başlıyorum…”
– “Bu uçsuz bucaksız manzaraların benim için çekiciliği çok yoğun.”
– “Demir parmaklıklı pencereden, bir mahfaza içindeki bir kare buğdayı seçebiliyorum…”
Bu yazıyı paylaş: