Portre: Haldun Taner

Haldun Taner, 16 Mart 1915’te İstanbul’da dünyaya geldi. Babası, İstanbul Darülfünun’u (bugünkü İstanbul Üniversitesi) Hukuk Fakültesi profesörü Ahmed Selahattin’di. Galatasaray Lisesi’nde aldığı ortaöğreniminin ardından, devlet tarafından Almanya’ya gönderilerek Heidelberg Üniversitesi’nde Siyasal Bilimler Fakültesi’ne devam etti. Ancak zatürree hastalığı nedeniyle eğitimini yarıda bırakarak İstanbul’a döndü ve tedavisi 1942’ye kadar devam etti.

1950’de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Filolojisi Bölümü’nü bitiren Taner, akademik kariyerine asistan olarak başladı. Ancak onun asıl tutkusu edebiyat ve tiyatro üzerineydi.

Türkiye’de ve Viyana’da eğitim gördükten sonra Türkiye’ye dönerek, Gazetecilik Enstitüsü’nde dersler vermeye başladı. Aynı zamanda Tercüman ve Milliyet gazetelerinde köşe yazıları kaleme aldı.

Taner’in edebi yaşamı, gençlik yıllarında kaleme aldığı skeçlerle başladı. İlk öyküsü olan “Töhmet”i Yedigün dergisinde “Haldun Yağcıoğlu” takma adıyla yayımladı. Ancak gerçek çıkışını 1953’te New York Herald Tribune Gazetesi’nin düzenlediği öykü yarışmasında “Şişhaneye Yağmur Yağıyordu” ile elde etti. Varlık dergisinin 1956’daki araştırmasında yılın en beğenilen öykücüsü seçildi.

7 Mayıs 1986’da İstanbul’da yaşamını yitiren Haldun Taner, öykülerinde toplumsal meselelere mizahi bir bakış açısı getirerek, bireyin toplumdaki yerini ve çatışmalarını işledi. Eski ve yeni yaşam biçimleri arasında sıkışmış insanların hikayelerini anlatırken, İstanbul’un sokaklarını ve insanlarını da sıklıkla işledi.