“Az Çoktur”: Kurumlar, Mies Van Der Rohe’den Ne Öğrenebilir?

“Az, çoktur…” Ünlü mimar Mies van der Rohe tarafından sıklıkla kullanılan bu ifade, daha fazla indirgenemeyecek kadar güzel bir şey yaratma idealini temsil eder.

Mimarlık ile ilgili olmasanız bile, 1929 Barselona Uluslararası Fuarı için tasarladığı sözde Alman Pavyonu’na bakıldığında bu fikir anlaşılabilir; yapının tek bir duvarı kaldırılamaz.

Mimarlık alanında, ‘son teknoloji’ den ziyade, temel prensip indirgemenin daha yüksek bir lezzet seviyesini temsil ettiği tasarımı tanımlamasıdır.

Mimaride, daha az en iyi hal olarak görülüyor olsa da, yönetimde paradigma tam tersi gibi görünüyor. – İşleri olabildiğince karmaşık hale getirelim, böylece nihayetinde kimse ne hakkında olduğunu anlamaz.-

Nedenini ne olabilir? Zihniyet midir yoksa şirketler, ekipler veya organizasyonların büyüdüklerinde daha karmaşık hale gelmesi kaçınılmaz mıdır? Bir şeyi çıkarmak yerine eklemek daha mı kolaydır?

Geçmişte işler daha az karmaşık mıydı? O zaman daha az kuralımız var mıydı? Toplum şimdi daha önce olduğundan daha verimli çalışıyor muydu?

Bu sürekli artan karmaşıklık üzerine sürekli kitaplar yazılan ve konuşmalar yapılan yönetim bilimleri alanının hatası mı? Diğer insanların işlerini nasıl yapmaları gerektiğini her zamankinden daha karmaşık döngüler içinde açıklayarak varlıklarını haklı çıkaran yöneticiler veya danışmanlardan mı kaynaklanıyor?

İşleri karmaşık hale getirdiğimizde bu bizi daha mı zeki yapar? Ve aralarındaki farkı açıklayabilmek de bizi daha da zeki gösterir mi?

Organizasyon bilimindeki paradigmayı ‘daha az, daha çok’ olarak değiştirebileceğimizi düşünmek önemlidir. Sadeliğin güzelliğini yeniden yakalamaya çabalamak ve asıl zorluğun işleri basit hale getirmek, basit tutmak olduğunu anlamak o yolda atılan ilk adım olarak kıymetlidir.